Terug in Nederland!
Door: hellokitty79
02 Juli 2011 | Nederland, Kampen
Daar zijn we dan weer. Terug in Nederland. Ik hoop dat jullie een goed beeld hebben gekregen van de outreach in India en Nepal via de site www.indianepalteam.blogspot.com.
Deze blog op waarbenjij.nu zal de laatste zijn ter afsluiting van deze bijzondere DTS van 6 maanden. Hieronder vind je een kort verslag van de outreach en wat foto’s. Ook wil ik bij deze iedereen heel erg bedanken voor de ondersteuning, zowel financieel als gebed, maar ook de vele bemoedigingskaarten en mailtjes!! Mede dankzij jullie heb ik deze DTS kunnen volgen en de reis kunnen maken naar India en Nepal. Bedankt!
Kort verslag:
We zijn uiteraard begonnen met een vliegreis ;). We hebben gevlogen van Amsterdam- Frankfurt, Frankfurt-Doha, Doha – New Delhi. De eerste vier weken was ons onderkomen in “Navinta” een katholieke guesthouse. Het was een mooie en rustige plek in het hectische en drukke New Delhi. Vanuit deze guesthouse werden we opgehaald met een busje van Jeugd met een Opdracht New Delhi. Samen met de medewerkers van JmeO hebben we meegeholpen in de verschillende bedieningen in de sloppenwijken zoals: Christelijke kleuterschool, wegen en voeden van kinderen, huisbezoeken, bijbelstudies in huizen, lesgeven in kerk, jongeren bijeenkomsten bezoeken en "gewoon” plezier maken met de kinderen in de wijken. In de tijd dat wij daar waren heeft er 1 vrouw Jezus leren kennen.
Het werk wat de mensen van JmeO daar doen is heel bijzonder. Het is hun hele leven. Ze wonen, werken en leven samen en dat voornamelijk in de sloppenwijken. Ik heb veel respect voor ze, vooral vanwege de omstandigheden zoals weinig financiële middelen (privé, werk) maar ook de hitte: 40-45 graden. De laatste week dat wij er waren werd het weer steeds warmer en warmer.
Na 4 weken intensief contact hebben we afscheid genomen van de medewerkers van JmeO en zijn we naar Kathamandu Nepal gevlogen. We zijn daar 1 nacht geweest en van daaruit naar Pokhara gereden (7 uur met een busje). Daar verbleven we op de basis van JmeO Pokhara. Het weer was daar iets minder benauwd (joepie) en de omgeving adembenemend! We zijn daar 2 weken gebleven en hebben de medewerkers van JmeO Pokhara geholpen in hun verschillende bedieningen zoals: Straatkinderen bezoeken, ochtenden organiseren voor sloppenwijk kinderen, onderwijs gegeven aan lokale christenen in dorpjes in de bergen, evangeliseren in een toeristisch gebied.
Na deze 2 weken zijn we vervolgens naar Surkhet gereden, deze busrit duurde 17 uur(!). Ook daar verbleven we op een JmeO basis en werden we warm verwelkomd, we voelde ons gelijk thuis ondanks de primitieve omstandigheden ;). We hebben daar ook veel praktisch werk op de basis gedaan zoals het verven van de buitenkant van het pand en de keuken, waar we overigens nog een kakkerlak nest hebben verwijderd! We zijn vanuit deze basis vooral veel de bergen ingetrokken met een jeep, daar overnacht in dorpjes en vanuit deze dorpjes verder de bergen in getrokken al lopend om ver weg gelegen dorpjes te bereiken met Het Evangelie en vooral ook opnieuw veel kinderwerk te doen. Waar mensen en kinderen schuw waren in het begin, door een getuigenis te zijn als christen en kinderwerk te doen, kwamen veel mensen los en stonden ze open voor het Evangelie .
Het was soms erg zwaar vanwege de wandelingen (berg op en af) maar ontzettend gaaf om te doen (los van de vele vergezichten die we zagen). We hebben ook veel mogen bidden voor mensen, en mensen genazen!
We mochten zelfs 1 meisje een nieuwe naam geven. Haar ouders waren Hindoe en brachten haar bij ons om voor te bidden omdat ze niet praatte en niet lachte. We baden voor haar en we kwamen er achter dat haar naam de naam van een god is in Nepal. De ouders stemde ermee in om haar een nieuwe (Bijbelse)naam te geven. De volgende dag kon ze weer lachen en was ze opgewekt. Haar naam is nu Martha.
Dit is 1 van de vele verhalen die ik vertellen kan, en zo zijn er nog veel meer. Teveel om hier in een blog te vermelden. Natuurlijk ben ik altijd bereid om meer te vertellen. Schroom niet, mail me gerust dan kom ik langs met nog meer foto’s en verhalen ;). Bij deze wil ik dan iedereen nogmaals bedanken voor zijn/haar steun. Samen hebben we het mogelijk gemaakt om de mensen in India en Nepal te bereiken!
Groetjes Kitty
PS vergeet niet de fotos te bekijken hieronder
Deze blog op waarbenjij.nu zal de laatste zijn ter afsluiting van deze bijzondere DTS van 6 maanden. Hieronder vind je een kort verslag van de outreach en wat foto’s. Ook wil ik bij deze iedereen heel erg bedanken voor de ondersteuning, zowel financieel als gebed, maar ook de vele bemoedigingskaarten en mailtjes!! Mede dankzij jullie heb ik deze DTS kunnen volgen en de reis kunnen maken naar India en Nepal. Bedankt!
Kort verslag:
We zijn uiteraard begonnen met een vliegreis ;). We hebben gevlogen van Amsterdam- Frankfurt, Frankfurt-Doha, Doha – New Delhi. De eerste vier weken was ons onderkomen in “Navinta” een katholieke guesthouse. Het was een mooie en rustige plek in het hectische en drukke New Delhi. Vanuit deze guesthouse werden we opgehaald met een busje van Jeugd met een Opdracht New Delhi. Samen met de medewerkers van JmeO hebben we meegeholpen in de verschillende bedieningen in de sloppenwijken zoals: Christelijke kleuterschool, wegen en voeden van kinderen, huisbezoeken, bijbelstudies in huizen, lesgeven in kerk, jongeren bijeenkomsten bezoeken en "gewoon” plezier maken met de kinderen in de wijken. In de tijd dat wij daar waren heeft er 1 vrouw Jezus leren kennen.
Het werk wat de mensen van JmeO daar doen is heel bijzonder. Het is hun hele leven. Ze wonen, werken en leven samen en dat voornamelijk in de sloppenwijken. Ik heb veel respect voor ze, vooral vanwege de omstandigheden zoals weinig financiële middelen (privé, werk) maar ook de hitte: 40-45 graden. De laatste week dat wij er waren werd het weer steeds warmer en warmer.
Na 4 weken intensief contact hebben we afscheid genomen van de medewerkers van JmeO en zijn we naar Kathamandu Nepal gevlogen. We zijn daar 1 nacht geweest en van daaruit naar Pokhara gereden (7 uur met een busje). Daar verbleven we op de basis van JmeO Pokhara. Het weer was daar iets minder benauwd (joepie) en de omgeving adembenemend! We zijn daar 2 weken gebleven en hebben de medewerkers van JmeO Pokhara geholpen in hun verschillende bedieningen zoals: Straatkinderen bezoeken, ochtenden organiseren voor sloppenwijk kinderen, onderwijs gegeven aan lokale christenen in dorpjes in de bergen, evangeliseren in een toeristisch gebied.
Na deze 2 weken zijn we vervolgens naar Surkhet gereden, deze busrit duurde 17 uur(!). Ook daar verbleven we op een JmeO basis en werden we warm verwelkomd, we voelde ons gelijk thuis ondanks de primitieve omstandigheden ;). We hebben daar ook veel praktisch werk op de basis gedaan zoals het verven van de buitenkant van het pand en de keuken, waar we overigens nog een kakkerlak nest hebben verwijderd! We zijn vanuit deze basis vooral veel de bergen ingetrokken met een jeep, daar overnacht in dorpjes en vanuit deze dorpjes verder de bergen in getrokken al lopend om ver weg gelegen dorpjes te bereiken met Het Evangelie en vooral ook opnieuw veel kinderwerk te doen. Waar mensen en kinderen schuw waren in het begin, door een getuigenis te zijn als christen en kinderwerk te doen, kwamen veel mensen los en stonden ze open voor het Evangelie .
Het was soms erg zwaar vanwege de wandelingen (berg op en af) maar ontzettend gaaf om te doen (los van de vele vergezichten die we zagen). We hebben ook veel mogen bidden voor mensen, en mensen genazen!
We mochten zelfs 1 meisje een nieuwe naam geven. Haar ouders waren Hindoe en brachten haar bij ons om voor te bidden omdat ze niet praatte en niet lachte. We baden voor haar en we kwamen er achter dat haar naam de naam van een god is in Nepal. De ouders stemde ermee in om haar een nieuwe (Bijbelse)naam te geven. De volgende dag kon ze weer lachen en was ze opgewekt. Haar naam is nu Martha.
Dit is 1 van de vele verhalen die ik vertellen kan, en zo zijn er nog veel meer. Teveel om hier in een blog te vermelden. Natuurlijk ben ik altijd bereid om meer te vertellen. Schroom niet, mail me gerust dan kom ik langs met nog meer foto’s en verhalen ;). Bij deze wil ik dan iedereen nogmaals bedanken voor zijn/haar steun. Samen hebben we het mogelijk gemaakt om de mensen in India en Nepal te bereiken!
Groetjes Kitty
PS vergeet niet de fotos te bekijken hieronder
-
02 Juli 2011 - 11:28
Annet:
Hoi Kitty,
Gaaf om je verslag te lezen en de foto's te zien!!
Ben benieuwd naar andere verhalen!
Lijkt me leuk om weer een keer af te spreken!
Gr. Annet -
02 Juli 2011 - 16:32
Ellen:
WOOOOOOOOOOOOW
dat is echt vet mooi! -
02 Juli 2011 - 16:33
Ellen:
oh haha ik dacht dat ik op 1 foto reageerde maar dat was dus niet zo.. -
02 Juli 2011 - 19:39
Hennie:
Lieve Kitty,
Fijn dat je weer terug bent, heel mooi om je verhalen mee te beleven. Ik hoop je gauw weer te zien. Kerk of baby s.
Liefs Hennie -
02 Juli 2011 - 20:24
Sally:
Alleen de foto's al geven een bijzondere indruk van jullie outreach!!!!
-
03 Juli 2011 - 15:20
Agnes:
Hey Kitty,
Wat een bijzondere en indrukwekkende ervaring! Lijkt me een hele omschakeling om weer terug te zijn in het rijke en schone Nederland ; )
Vooral het verhaal over Martha heeft me erg aangesproken! Ben erg benieuwd naar alle andere verhalen!
Groetjes Agnes -
04 Juli 2011 - 07:10
Bauke:
Prachtig om te zien wat je daar allemaal gedaan hebt! Lijkt mij een geweldige ervaring en zegen.
grtz Bauke -
04 Juli 2011 - 13:07
Gerjon:
Hoi, hoi
Wauw wat een geweldig reisverslag heb je gemaakt, wat een indrukken, verhalen en mooie foto's.
Het lijkt mij leuk om een keer af te spreken en ff bij te kletsen... Ben benieuwd hoe het met je gaat enz..
Kitty, fijne week en tot snel!
Groet Gerjon -
07 Juli 2011 - 07:56
Boukje:
He Kitty,
Geweldig om alle foto's te zien en je verhaal te lezen. Jullie hebben primitief geleefd, maar echt ontzettend veel mogen doen voor de mensen van India en Nepal. Heel gaaf!!! Jammer dat je avontuur er voor nu even op zit.
Liefs,
boukje
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
